Αλήθεια, τι σημαίνει άραγε “ποιοτικό κρασί”; Τι είναι αυτό που κατατάσσει μια φιάλη σε υψηλότερο σκαλοπάτι από μια άλλη και, πιθανά, την κάνει και ακριβότερη;



Ας ξεκινήσουμε με μια παραδοχή που δεν χωράει αντιρρήσεις: Καλό κρασί είναι αυτό που απλά μας αρέσει και πίνουμε ευχάριστα, είτε είναι φθηνό είτε κοστίζει μια μικρή περιουσία. Εκεί όμως που συνήθως συμφωνούμε όλοι, είναι όταν θα βάλουμε τυφλά δύο ποτήρια, το ένα δίπλα στο άλλο, και συγκρίνουμε τα χαρακτηριστικά τους. Εννιά στις δέκα φορές το αποτέλεσμα θα είναι υπέρ αυτού που πληροί αντικειμενικά κάποιες προϋποθέσεις.


Ας τις δούμε μαζί:


Συμπύκνωση: Αναφερόμαστε και στη μύτη αλλά, κυρίως, στο στόμα. Ένα κρασί έντονο, με “πυκνά” γευστικά χαρακτηριστικά, είναι ένα κρασί ποιοτικό που σίγουρα θα ξεχωρίσει. Μη συγχέουμε το έντονο με το κομψό. Υπάρχουν πολύ κομψά κρασιά, λιγότερο εξωστρεφή στυλιστικά, που έχουν όμως υψηλές αρωματικές εντάσεις, τόσο στη μύτη όσο και στο στόμα.


Πολυπλοκότητα: Μυρίζουμε ένα (ας πούμε λευκό) κρασί και μετά βίας μπορούμε να ξεχωρίσουμε ένα απαλό λεμονάκι. Ανοίγουμε ένα δεύτερο και ξαφνικά μπορούμε να διακρίνουμε τουλάχιστον τρία διακριτά αρώματα. Βάζουμε και μια τρίτη, “θρυλική” φιάλη, δίπλα και μπαμ! Για ώρες το κρασί δίνει συνεχώς καινούργια πράγματα. Μπορεί κανείς να κάτσει να σημειώνει πιθανά πάνω από δέκα διακριτά αρώματα, που συνεχώς αλλάζουν και εξελίσσονται. Ε ναι λοιπόν. Αυτό είναι ένα πολύ ποιοτικό κρασί!


Επίγευση: Ένα αλάνθαστο κριτήριο ποιότητας, άμεσα συνυφασμένο με το αμπέλι. Είναι η μεγάλη διάρκεια επίγευσης αφού το καταπιούμε. Το, με άλλα λόγια, τελείωμα του κρασιού, το πόση ώρα θα μας θυμίζει ότι είναι εκεί και δεν θα εξαφανίζεται αστραπιαία μόλις πάει κάτω. Δοκιμάστε μια premium Σαντορίνη από άνυδρα αμπέλια, με απόδοση μόλις στα 250 κιλά το στρέμμα και μετά βάλτε δίπλα έναν ασκό που τυπικά προέρχεται από έντονα ποτιζόμενα αμπέλια που δίνουν 2000 κιλά στο στρέμμα. Η διαφορά προκαλεί θλίψη!


Αμπελώνας: Μιλήσαμε ήδη για τις στρεμματικές αποδόσεις. Να συμπληρώσουμε ότι ο αμπελουργός έχει στη φαρέτρα του και άλλες μεθόδους για να αυξήσει την ποιότητα του τελικού προϊόντος, όπως, τελείως ενδεικτικά, ο πράσινος τρύγος, ειδικά μελετημένα κλαδέματα και πολλά άλλα. Τεχνικές που κοστίζουν σε χρήμα, δίνουν όμως αντίστοιχα περισσότερη ποιότητα στο ποτήρι.


Παλαιά Αμπέλια: Και, για να πάμε τον αμπελώνα ένα βήμα παρακάτω, ίσως έχετε παρατηρήσει σε ετικέτες αναφορές σε "παλαιά αμπέλια" ή "veilles vignes". Αυτό συμβαίνει γιατί, συνήθως, ένα αμπέλι τριάντα χρόνων που το ριζικό του σύστημα θα έχει φτάσει δεκάδες μέτρα βαθιά στο χώμα, έχει να δώσει περισσότερα πράγματα σε όρους πολυπλοκότητας του τελικού κρασιού. 


Φήμη: Ναι. Είναι και αυτό. Δειλά δειλά εμφανίζεται και στον ελληνικό αμπελώνα, που μετά βίας βρισκόμαστε στη δεύτερη και σπανιότατα στην τρίτη γενιά παραγωγών. Δείτε όμως τι γίνεται ενδεικτικά στο Bordeaux ή τη Βουργουνδία. Εκατοντάδες χρόνια εμπειρίας, το απόσταγμα της οποίας συστηματικά καταλήγει στη φιάλη. Για αυτή ακριβώς την εμπειρία ο παραγωγός θα απαιτήσει να πληρωθεί. Δικαίως ή αδίκως, ο τελικός κριτής είστε εσείς!


Συνέπεια: Άμεσα συνδεδεμένο με το προηγούμενο, αφορά την ιστορικά συνεπή ποιοτική συμπεριφορά ενός κρασιού ανά τα έτη, ακόμα και αν έχουν μεσολαβήσει κακοί τρύγοι. Ένα φημισμένο κρασί, παρέχει "ασφάλεια" στον οινόφιλο, δημιουργεί το αίσθημα δεν πάει στα τυφλά. Έχει μια “εγγύηση” για τα χρήματα που θα ξοδέψει. Αν αυτό στον ελληνικό αμπελώνα είναι κάτι σπάνιο, με μικρή στατιστική εμφάνιση κακών τρύγων, είναι πολύ σημαντικό σε αμπελώνες ψυχρού κλίματος (Bordeaux, Champagne, Mosel κλπ)


Τέλος, αφήσαμε εκτός το...μάρκετινγκ. Είναι πολλές φορές ικανό να απογειώσει ένα μέτριο κρασί - αλλά και το αντίθετο. Προσπαθήστε λοιπόν να μείνετε μακριά από εφήμερες μόδες και επικεντρωθείτε μόνο στο ποτήρι. Κανείς δεν ζημιώθηκε έτσι!


Καλό καλοκαίρι και στην υγειά σας!

Σταύρος Μουστάκας Οκταποδάς DipWSET


About the Editor:

Ο Σταύρος Μουστάκας-Οκταποδάς DipWSET έχει εργαστεί ως σύμβουλος οίνου σε μεγάλη ελληνική εισαγωγική εταιρεία και, επιπλέον, σε θέματα στρατηγικής και επικοινωνίας ελληνικών οινοποιείων.

Διαθέτοντας εικοσαετή εμπειρία στις πωλήσεις, ξεκίνησε την ενασχόλησή του με το κρασί ως ενθουσιώδης οινόφιλος, δοκιμάζοντας και ταξιδεύοντας συστηματικά εντός και εκτός συνόρων, ενώ παράλληλα δημιούργησε το αγγλόφωνο blog του με έμφαση στην επικοινωνία του ελληνικού κρασιού. Είναι κάτοχος του WSET Diploma, το οποίο ολοκλήρωσε ως αριστούχος, με δύο διεθνείς υποτροφίες (καλύτερη συνολική επίδοση και καλύτερη επίδοση στις εξετάσεις τυφλής γευστικής δοκιμής για τα ακαδημαϊκά έτη 2016 και 2017).