Σε αυτό το άρθρο θα σταθούμε περισσότερο και θα προσπαθήσουμε να συγκεντρώσουμε τις κύριες τουλάχιστον Ελληνικές ποικιλίες σταφυλιού που παράγουν υψηλής ποιότητας μονοποικιλιακά λευκά κρασιά ή που συμμετέχουν σε χαρμάνια αυτών:

1. Αηδάνι

Εμφανίζεται περισσότερο στη Σαντορίνη αλλά και στις υπόλοιπες Κυκλάδες. Τελευταία έχουν εμφανιστεί αξιόλογες μονοποικιλιακές οινοποιήσεις (μέτριο αλκοόλ, χαμηλή οξύτητα αλλά όμορφα λεμονάτα και ανθικά αρώματα), αλλά κατά κύριο λόγο γίνεται χαρμάνι με Αθήρι και Ασύρτικο σε ΠΟΠ Σαντορίνες.

2. Αθήρι

Εμφανίζεται περισσότερο στις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα. Συμμετέχει κυρίως σε χαρμάνια καθότι γενικά έχει ήπια αρώματα και μέτρια προς χαμηλή οξύτητα.

3. Ασύρτικο

Έχει θριαμβεύσει στο terroir της Σαντορίνης ως η γνωστότερη ποικιλία παγκοσμίως, καταλήγοντας να καλλιεργείται σε όλη σχεδόν την Ελλάδα, ακόμα και την Αυστραλία. Τα κρασιά που δίνει χαρακτηρίζονται από αρώματα εσπεριδοειδών, πλούσιο στόμα με τη χαρακτηριστική μεταλλικότητα και βέβαια τη σπουδαία οξύτητά τους. Έχουν εντυπωσιακή αντοχή και εξέλιξη στο χρόνο, ενώ πολλές οινοποιήσεις περνάνε και από βαρέλι.

4. Βιδιανό

Εντοπίστηκε και στη συνέχεια «κατέκτησε» ολόκληρη την Κρήτη, αφού δίνει σπουδαία κρασιά με ζωηρά αρώματα βερίκοκου, βοτάτων & ορυκτών με πλούσιο στόμα και ωραία οξύτητα. Αντέχει στο χρόνο και της ταιριάζει το πέρασμα από βαρέλι.

5. Βηλάνα

Μια ποικιλία της Κρήτης που εντοπίζεται κυρίως στο Ηράκλειο και δίνει ελαφριά & ευκολόπιοτα κρασιά με διακριτικά φρουτώδη αρώματα και καλή οξύτητα.

6. Κατσανό

Δυσεύρετη ποικιλία της Σαντορίνης αφού βρίσκεται διάσπαρτη σε αμπελώνες άλλων ποικιλιών. Η μονοποικιλιακή οινοποίησή της δίνει κρασιά με αρώματα ανθέων και φρέσκων φρούτων, λιπαρότητα και τη χαρακτηριστική μεταλλικότητα (λόγω του terroir της Σαντορίνης) στο στόμα και μέτρια οξύτητα.

7. Κυδωνίτσα

Συναντάται κυρίως στη Λακωνία αλλά γενικά σε μικρές ποσότητες. Τα μονοποικιλιακά κρασιά της έχουν πολύπλοκο αρωματικό προφίλ με έμφαση στο κυδώνι, ισορροπία και καλή οξύτητα.

8. Μαλαγουζιά

Καλλιεργείται πλέον σχεδόν σε όλη τη χώρα αν και η καλλιέργειά της ξεκίνησε από τη Βόρεια Ελλάδα. Τα κρασιά της ξεχωρίζουν από το έντονο αρωματικό τους προφίλ στο οποίο επικρατεί το ώριμο ροδάκινο αλλά και οι βοτανικές & μοσχατίζουσες νότες.

9. Malvasia Aromatica ή Malvasia di Cantia

Καλλιεργείται στην Ιταλία όμως πιθανότατα η Malvasia di Candia έχει ελληνική και μάλλον Κρητική καταγωγή. Συναντάται συνεπώς στην Κρήτη και είναι μία εξαιρετικά αρωματική ποικιλία με μοσχάτο και φρουτώδη χαρακτήρα.

10. Μονεμβασιά

Προέρχεται από τη συγκεκριμένη περιοχή της Πελοποννήσου όμως πλέον καλλιεργείται κυρίως στις Κυκλάδες και ιδιαίτερα στην Πάρο. Δίνει κρασιά με πλούσιο σώμα, καλή οξύτητα και μέτριο αρωματικό προφίλ με έμφαση στα λευκόσαρκα φρούτα.

11. Μοσχάτο Αλεξανδρείας

Εμφανίζεται ευρέως στη Λήμνο και δίνει εξόχως αρωματικά κρασιά ανθικού χαρακτήρα με νότες μοσχάτου.

12. Μοσχοφίλερο

Εμφανίζεται ευρέως στην Πελοπόννησο και ειδικά στην περιοχή της Μαντινείας. και δίνει εξόχως αρωματικά κρασιά ανθικού χαρακτήρα με νότες μοσχάτου. Παρόλο που έχει γκριζωπό χρώμα, οινοποιείται σε λευκά και εσχάτως ροζέ κρασιά. Τα κρασιά της έχουν ευχάριστο αρωματικό προφίλ με άνθη, λευκόσαρκα φρούτα και βότανα, έχουν καλή οξύτητα και ευχάριστο ελαφρύ στόμα.

13. Ροδίτης

Ευρέως καλλιεργούμενη ποικιλία που παρά το ρόδινο χρώμα της, χρησιμοποιείται καθαρά για λευκούς οίνους. Δίνει ευχάριστα καθημερινά κρασιά αλλά η ορεινή της καλλιέργεια μπορεί να δώσει κρασιά μεγαλύτερης αρωματικής πολυπλοκότητας, καλής οξύτητας και όγκου στο στόμα.

14. Ρομπόλα

Ποικιλία των Ιονίων νήσων και κυρίως της Κεφαλλονιάς. Δίνει κρασιά μέτριας αρωματικής έντασης με έμφαση στο φρούτο και τα ορυκτά, με καλή οξύτητα και πλούσιο σώμα

15. Σαββατιανό

Συνδεδεμένη με τη ρετσίνα αν και παράγει καλά κρασιά χωρίς την προσθήκη ρητίνης. Καλλιεργείται κυρίως στην Αττική αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές της Ελλάδας αφού είναι η ευρύτερα καλλιεργούμενη ποικιλία της χώρας. Δίνει κρασιά καθημερινά, ευκολόπιοτα με φρουτώδη αρώματα.

16. Σιδερίτης

Σπάνια ποικιλία ερυθρωπού χρώματος που οινοποιείται σε λευκά κρασιά και καλλιεργείται στην Πελοπόννησο και περισσότερο στην Αχαΐα. Δίνει ιδιαίτερα και σοβαρά κρασιά με χαμηλή αρωματική ένταση και υψηλή οξύτητα.